2ND ROCK AID FESTIVAL 20 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΝΙΚΑΙΑ

  Το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου Οι ΣΕΛΑΣ ,Hungry Dukes ,Mr.Highway Band ,Ghostdance The Band , ανεβαίνουν στη σκηνή του Δημοτικού Κηποθέατρου Νίκαιας , με κοινωνικό σκοπό την συλλογή φαρμάκων  για το κοινωνικό φαρμακείο του Δήμου Νίκαιας Αγ. Ι. Ρέντη γεμίζοντας την βράδια με δυνατές μουσικές σε Blues Rock ύφος! Σε αυτό το mini festival, που θα ονομάζεται 2nd Rock Aid, θα ισχύει ανταλλαγή εισόδου με ένα κουτί φάρμακο.

Η εγχώρια ροκ σκηνή δείχνει το κοινωνικό της πρόσωπο με ένα απαράμιλλο live που θα μας θυμίσει ότι το... μουσικό καλοκαίρι δεν τελειώνει έτσι εύκολα! Σας περιμένουμε όλους!!

Σαββάτο 20 Σεπτέμβρη 2014
Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκαιας
Κύπρου και Προύσσης, Νίκαια
Ανταλλαγή εισόδου με ένα κουτί φάρμακο

Με την συνεργασία του  Δήμου Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη

Χορηγοί : Fix Hellas , Rock Street

Χορηγοί επικοινωνίας:

|| botoxradio.com || i-jukebox.gr || insideout music || mix grill || octavaradio.gr || Rockoverdose.gr || Southernrock.gr || Vmedia ||

Λίγα λόγια για τα συγκροτήματα που συμμετέχουν

Ghostdance the Band

Οι Ghostdance the band είναι ένα hard rock συγκρότημα που ιδρύθηκε στα τέλη του 2011 στην Άρτα. Αν και μικρό χρονικό διάστημα ενεργοί, έχουν καταφέρει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην Ελληνική σκηνή με το ντεμπούτο τους EP "Little Man" το 2012. Οι αντιδράσεις κοινού και κριτικών ήταν πολύ θετικές. Η μουσική τους είναι ένα μίγμα από διάφορα μουσικά μονοπάτια: Hard rock, blues, southern, classic rock συνυπάρχουν αρμονικά δημιουργώντας ένα πετυχημένο και πολύ δυναμικό Rock n’ Roll χαρμάνι.
Μόλις τον Γενάρη του 2014 κυκλοφόρησε το δεύτερο LP τους με τίτλο "Dead Around". Η ηχογράφηση, μίξη και mastering έγιναν στο στούντιο Vision of Sound στα Ιωάννινα από τον Θωμά Νάστο, το artwork από τον Γιώργο Αλυμάρα και οι φωτογραφίες του album από τον Παναγιώτη Παππά.
Δίνουν συχνά το παρόν με εκρηκτικά live σε Αθήνα και επαρχία, σε μουσικές σκηνές αλλά και σε φεστιβάλ, ενώ έχουν μοιραστεί το stage με πολλές μπάντες της ελληνικής σκηνής.


Οι Ghostdance the Band είναι:
Γιάννης Σιδεράκης: φωνή
Στάθης Κρίκας: κιθάρα
Μάκης Φελέκης: κιθάρα
Γιώργος Χαρίτος: μπάσο
Λεωνίδας Αθανασίου: τύμπανα

Βρείτε τους Ghostdance the Band:  https://www.facebook.com/GHOSTDANCE.TheBand

Mr. Highway Band

Είναι ένα συγκρότημα με έδρα την Αθήνα που παρά το νεαρό της ηλικίας του, καθώς δεν έχουν κλείσει ακόμα τα τρία χρόνια ζωής, έχει κερδίσει τις εντυπώσεις με την ως τώρα πορεία του, τις αρκετές διακρίσεις και τη συνεχή δουλειά του. Διακρίσεις σε διαγωνισμούς (Bon Jovi Opening Act Contest, HardRock Rising 2012), διοργάνωση κάθε χρόνο του δικού τους φεστιβάλ (Music Highway Festival), συνεργασίες και εμφανίσεις με πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες, κυκλοφορία του ντεμπούτου δίσκου τους «Is thatmyself» (2012), ο οποίος εξαντλήθηκε σε ένα χρόνο κυρίως μέσω των ζωντανών εμφανίσεων της μπάντας. Σημαντικότατη υπήρξε η πολύ πετυχημένη συνεργασία τους για ένα χρόνο με τον σπουδαίο καλλιτέχνη Χρήστο Θηβαίο με τον οποίο περιόδευσαν σε όλη σχεδόν την Ελλάδα και την Κύπρο. Κινούμενοι στον ευρύτερο χώρο του rock και με τη μοναδική ικανότητά τους να ενσωματώνουν δημιουργικά τις ποικίλες επιρροές τους (blues, country, americanaκ.α.) οι Mr. Highway Band έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν το δικό τους πρωτότυπο και αναγνωρίσιμο ύφος. Δυνατό σημείο της μπάντας οι ζωντανές εμφανίσεις της, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την ένταση και το δυναμισμό τους και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που δημιουργείται ανάμεσα στο συγκρότημα και το κοινό του. Τον Ιανουάριο του 2014 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος του γκρουπ με τίτλο «Story of my life» και η μπάντα είναι έτοιμη για μια σειρά εμφανίσεων σε όλη τη χώρα (και όχι μόνο) για την προώθηση του. Το Story Of MyLife Tour είναι έτοιμο να προσφέρει εκπληκτικές βραδιές μουσικής, χορού και έντασης.

Οι Mr. Highway Band είναι:

Γιάννης Αφένδρας (Mr.Highway), Γρηγόρης Ψαλτάκος, ΘύμιοςΣπηλιωτόπουλος, Διονύσης Τσιούνης, Κώστας Καλπάκης
Λίγους μήνες μετά, τον Απρίλιο του 2014 κυκλοφορεί διπλός live δίσκος από τις εμφανίσεις τους με τον Χρήστο Θηβαίο από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία!

Links:

 Bandcamp: mrhighwayband.bandcamp.com

Youtube channel: 
www.youtube.com/channel/UCGTMafbO_fWunO6mo7eThlQ

Reverbnation: http://m.reverbnation.com/artist/2143910/songs

Βρείτε τους Mr. Highway Band: https://www.facebook.com/pages/Mr-Highway/130209683723288

Hungry Dukes δημιουργήθηκαν από τον Nick Duke στη φυσαρμόνικα, φωνή και τον Stefan "Dik" Sling στη κιθάρα και το βιολί το Σεπτέμβρη του 2012 στον Πειραιά ηχογραφώντας παλαιότερες προσωπικές συνθέσεις στο Duke's home studio μαζί με τον Πάρι στο μπάσο και τον Θοδωρή στην κιθάρα. Το υλικό αυτό δημοσιοποιήθηκε στο internet ελεύθερα τον Ιανουάριο του 2013. Τον Μάρτιο του 2014, μετά από διάφορες αλλαγές στη σύνθεση, προστέθηκαν στη μπάντα ο Άγης στα τύμπανα και ο Θοδωρής στο μπάσο βάζοντας τις δικές τους συνθέσεις, η μπάντα πήρε τον τελικό της χαραχτήρα. Το καλοκαίρι του 2013 η μπάντα άρχισε να ηχογραφεί το πρώτο της ep στο αυτοσχέδιο στούντιο Meat Palace στη κρεαταγορά του Πειραιά με τη βοήθεια του Αλέξανδρου Κασσότη . Τελικά κυκλοφόρησε και αυτό στο internet τον Ιανουάριο του 2014.Το ep αποτελείται από πέντε κομμάτια, τρείς συνθέσεις της μπάντας και δύο διασκευές, όλα βασισμένα κυρίως στο blues και το rock n roll. Παράλληλα, οι hungry dukes συνεχίζουν να παίζουν ζωντανά μόνοι τους ή μαζί με άλλες μπάντες και να συνθέτουν καινούρια κομμάτια.

Βρείτε τους Hungry Dukes:  https://www.facebook.com/HungryDukes

ΣΕΛΑΣ
Οι ΣΕΛΑΣ είναι μια ελληνόφωνη μπάντα με επιρροές απ όλο το φασμά της ροκ μουσικής(alternative,progressive,psychedelic,post rock,trip hop).Δημιουργήθηκε το 2002 και το Σεπτέμβρη θα κυκλοφορήσει ο πρώτος της δίσκος.
Οι ΣΕΛΑΣ είναι :
Ηλίας Πάλλας-κιθάρες,Χρήστος Κοντός-τύμπανα,Τόλης Μαίστρος-κιθάρες,Παναγιώτης Βοσκός-φωνή,Γιώργος Γεραμάνης-μπάσσο.

Βρείτε τους ΣΕΛΑΣ :  https://www.facebook.com/Selas.Band 

Για την εκδήλωση :

https://www.facebook.com/rockaidnikaia

https://www.facebook.com/events/730839533649506/

Νέο άλμπουμ κυκλοφορούν οι FLΥING COLOURS

Οι FLYING COLOURS Steve Morse (guitar, vocals), Mike Portnoy (drums, percussion, vocals), Neal Morse (keyboards, vocals), Casey McPherson (lead vocals, guitar), Dave LaRue (bass, vocals). αναμένεται να κυκλοφορήσουν στις 29 Σεπτεμβρίου το δεύτερο τους άλμπουμ που τιτλοφορείται "SECOND NATURE".

Tracklist

01. Open Your Eyes

02. Mask Machine

03. Bombs Away

04. The Fury Of My Love

05. A Place In Your World

06. Lost Without You

07. One Love Forever

08. Peaceful Harbor

09. Cosmic Symphony 

 - I. Still Life

 - II. Searching For The Air

 - III. Pound For Pound

Δείτε το βίντεο του νέου τους τραγουδιού με τίτλο "Mask Maschine"

ANATHEMA 29 Αυγούστου Χανιά

 Έχοντας εμφανιστεί στο CHANIA ROCK FESTIVAL το 2002 και σαν headliners στο ίδιο festival το 2009, ήρθε η ώρα και για ένα 100% δικό τους open air live show στα Χανιά με αφορμή το νέο τους album "Distant Satellites" !

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2014

Φυσικά από τη μαγική βραδιά δεν μπορούν να απουσιάσουν και όλα τα κλασικά κομμάτια των Anathema που μας έχουν χαρίσει όλα αυτά τα χρόνια !

Τη βραδιά θα ανοίξουν οι HANNIBAL οι οποίοι θα εμφανιστούν για πρώτη φορά στην Κρήτη.

ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ : 20€
(www.ticketarena.gr & ταμείο στην είσοδο)
 
Facebook event: https://www.facebook.com/events/693692567354069/

Νέο δίσκο ετοιμάζει ο Uli Jon Roth

Scorpions Revisited - Volume 1 θα ονομάζεται ο νέος διπλός δίσκος του Γερμανού κιθαρίστα.

Ο Uli Jon Roth δήλωσε σχετικά: «Το υλικό που ηχογραφήσαμε γι' αυτό το project θα κυκλοφορήσει σε δύο φάσεις. Θα ξεκινήσουμε με ένα διπλό CD. Η ηχογράφηση του έλαβε χώρα πέρσι σε χώρο κοντά στο Ανόβερο, εκεί ακριβώς όπου κάναμε πρόβες με τους SCORPIONS την περίοδο 1973-1978. Μαζί με κάποιους πολύ ταλαντούχους μουσικούς, έπαιξα ξανά τα αγαπημένα μου κομμάτια από την πρώιμη περίοδο των Scorpions. Μερικά από αυτά είχαν γραφτεί στον ίδιο ακριβώς χώρο όπου κάναμε τις ηχογραφήσεις. Ήταν συναισθηματικά φορτισμένες ημέρες και είμαι πολύ ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα.»


Το δεύτερο μέρος του project του Uli Jon Roth αφορά σε μία κυκλοφορία οπτικο-ακουστικού υλικού σε Blu-ray την ερχόμενη άνοιξη.

Οι μουσικοί που συμμετέχουν είναι οι:

Nathan James - Vocals
Jamie Little - Drums
Ule W. Ritgen - Bass
Niklas Turmann - Guitar, Vocals
Corvin Bahn - Keyboards, Vocals

David Klosinski - Guitar

Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξη του, έχει έτοιμες ήδη από το 2012 12-13 συνθέσεις οι οποίες θα αποτελέσουν το υλικό για μελλοντικό άλμπουμ και κινούνται σε κλίμα "Under The Sky", σε hard rock ρυθμούς πιο βαρείς από την εποχή των SCORPIONS.

Όταν η Φλέρυ Νταντωνάκη τραγούδησε στο Woodstock

Ήταν Παρασκευή, Δεκαπενταύγουστος του 1969 Η Φλέρυ φοβόταν τα ελικόπτερα, την καθησύχασε όμως ο Αμερικανός φίλος της, κολλητός του διοργανωτή Michael Lang, όταν της είπε ότι η Janis Joplin και η Melanie επέλεξαν το ίδιο μέσο μεταφοράς τους στο φεστιβάλ. “Αυτές, αγαπημένε μου, τις ξέρουν όλοι”, έκανε στον John – έτσι ονομαζόταν ο φίλος της – “ποιος θα δώσει σημασία σε μια Ελληνίδα τραγουδίστρια;” Κι αυτός τη συμβούλεψε να μην το σκέφτεται, διότι είχε κι εκείνη ήδη ένα δίσκο στο ενεργητικό της, βγαλμένο μάλιστα στη Vanguard, την εταιρεία που είχε δισκογραφήσει η Joan Baez. Το ημερολόγιο έδειχνε Παρασκευή 15 Αυγούστου του 1969 και η ώρα ήταν πέντε το απόγευμα όταν το ελικόπτερο με τη Φλέρυ Παπαδαντωνάκη μέσα (ακόμη δεν λεγόταν Νταντωνάκη), προσγειώθηκε σε μια αυτοσχέδια πίστα κατά μήκος της φάρμας του Max Yasgur.

 Έδειχνε τρομερά αμήχανη η Φλέρυ, αν και εντυπωσιασμένη από τα αμέτρητα ημίγυμνα ανθρώπινα κορμιά που βρίσκονταν παραταγμένα ακανόνιστα γύρω της, σα να ξεχύθηκαν κυριολεκτικά από κάποιον πολύχρωμο αναγεννησιακό πίνακα.
 “Για σκέψου, η μυρωδιά της μαριχουάνας είναι πιο έντονη κι απ’ αυτή των ινδικών sticks”, σχολίασε με νόημα στον John και γέλασαν με την καρδιά τους. Κατευθύνθηκαν αμέσως προς το περίπτερο των καλλιτεχνών δίπλα ακριβώς από τη σκηνή.

Tους υποδέχτηκε η Joan Baez, η οποία ήθελε επιτέλους να γνωρίσει από κοντά την τραγουδίστρια από την Ελλάδα. Δεν τη γνώριζε τόσο από το πρώτο της άλμπουμ, όσο από το θέατρο, όταν είχε αντικαταστήσει τη Μελίνα Μερκούρη στο Ilya Darling. “Εσύ είσαι η Φλέρυ, λοιπόν;” της έκανε η Joan με ένα ζεστό χαμόγελο, το οποίο την ώθησε να απαντήσει ως εξής: “Κι εσύ είσαι η Baez, που τραγούδησες για ένα μοσχαράκι που το πήγαν στη σφαγή κι όποτε το ακούω, κλαίω”! Της προξένησε μεγάλη εντύπωση της Φλέρυς που η Baez γνώριζε το έργο του Μίκη Θεοδωράκη! Τον είχε τραγουδήσει κι αυτή στο δίσκο της, το Μάνα μου και Παναγιά σε στίχους του Λειβαδίτη.«Τι ξέρεις για τη δικτατορία στη χώρα μου;» τη ρώτησε με μεγάλο ενδιαφέρον. «Ξέρω ότι μου έμαθες εσύ τις προάλλες στην εκπομπή του Merve Griffin». Πόσο χάρηκε μ’ αυτή την πληροφορία που της έδωσε η μεγαλύτερη Αμερικανίδα τραγουδοποιός! Αν και κάπου μέσα της το γνώριζε η Φλέρυ ότι θα γινόταν πολύ δημοφιλής σ’ όλους αυτούς που μάχονταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη χώρα που τη φιλοξενούσε. Δεν ήταν και λίγο να βγει σ’ ένα από τα πιο δημοφιλή τηλεοπτικά σόου και να καταγγείλει τους Αμερικανούς ως υποκινητές της χούντας στην Ελλάδα! «Θες να παίξουμε κάτι μαζί στην κιθάρα; Σε λίγο θα βγω», της πρότεινε η Baez κι εκείνη δέχτηκε. Προσπαθούσε για την ακρίβεια να υπερνικήσει την αγοραφοβία τηςπαρακολουθώντας πίσω από τη σκηνή πλήθη κόσμου να συρρέουν, διαλύοντας τα προστατευτικά συρματοπλέγματα της φάρμας. Η Joan έπιασε την κιθάρα της και κάθισε οκλαδόν στα πόδια της Φλέρυς, περιμένοντας την να τραγουδήσει το Donna – Donna που τόσο αγαπούσε!

Ήταν πανέμορφη η Φλέρυ εκείνη την ώρα, ατόφια Ελληνίδα, Κρητικοπούλα, με τα κορακάτα μαλλιά της πιασμένα σε δύο κοτσίδες κι ένα γαλάζιο φόρεμα, κοσμημένο με μοτίβα ελληνικής λαϊκής τέχνης. Προτού αρχίσει το τραγούδι, ένας χοντροκομμένος τύπος με μακριά σγουρά μαλλιά και γένια ήρθε στην παρέα τους. Γελούσε φανερά μαστουρωμένος και δε χρειαζόταν ιδιαίτερη προσπάθεια να το αντιληφθεί κανείς, αφού κρατούσε ένα παχουλό τσιγαριλίκι! 



“Θα πάρετε τζούρα;” πρότεινε στη Joan και τη Φλέρυ. Η πρώτη ανταποκρίθηκε πρόθυμα, η δεύτερη απλά έγνεψε αρνητικά το κεφάλι. Δε μπορούσε να ενταχθεί στην αμερικανική κουλτούρα των drugs με τίποτα η Φλέρυ, αδυνατούσε να συλλάβει πώς συνδύαζαν οι hippies τα επαναστατικά ιδεώδη με τη ντάγκλα! Φοβόταν, όμως, στην πραγματικότητα. Δεν είχε ξεχάσει τα λόγια εκείνου του Αμερικανού ψυχιάτρου που τη συμβούλεψε να αποφεύγει το χόρτο, καθώς σε άτομα που έχουν προδιάθεση, βγάζει στη φόρα τις ψυχώσεις τους.«Να σου συστήσω τον Jerry Garcia από τους Grateful Dead» της είπε η Baez, γλιτώνοντας την από τις δυσάρεστες σκέψεις της. «Εσύ χαμογελάς, δείχνεις καλός άνθρωπος» ήταν το μόνο που του είπε η Φλέρυ, σπάζοντας και την αμηχανία της γνωριμίας με έναν ακόμη rock σταρ. Θυμήθηκε, μα που να του εξηγούσε, όταν πριν από δύο χρόνια την τραβούσαν σε κονσέρτο των Grateful Dead και δεν τα είχε καταφέρει, λόγω υποχρεώσεων της με το θέατρο. «Δε φέρνεις κι εσύ την κιθάρα σου;» έκανε η Baez στον Garcia και μέσα σε πέντε λεπτά η Φλέρυ έβλεπε τον εαυτό της εκεί, σε μία καρέκλα, έτοιμο να τραγουδήσει, ενώ δίπλα της είχαν μαζευτεί καμιά δεκαριά τύποι μέσα στα χρώματα, σαν ψυχεδελικές μέλισσες.

«Σου είπα ότι μου αρέσει το Donna – Donna», είπε στη Joan, «η φάση όμως με εμπνέει να πούμε ένα άλλο τραγούδι»! «No problem», απάντησε εκείνη, αν και κοίταξε την ίδια στιγμή τον Garcia στα μάτια και χαμογέλασαν. «Πιθανώς και να με κοροϊδεύουν», σκέφτηκε η Φλέρυ υπό τη μορφή εσωτερικού μονόλογου, δέσμια μιας γνήσιας καλλιτεχνικής ανασφάλειας, «αλλά εγώ θα τους τσακίσω τώρα»!Όταν άρχισε να τραγουδάει «Love is but the song we sing, and fears the way we die», ο Garcia παράτησε την κιθάρα του και σοβάρεψε, σα να ξεμαστούρωσε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Η Φλέρυ συνέχισε: «You can make the mountains ring or make the angels cry» με μάτια κλειστά, σα να προσευχόταν στον Χριστό και στον Βούδα μαζί, στη θεά Κάλι και στον Κομφούκιο!  

 «Κοίτα, διάολε, πως το τραγουδάει, σα να κολυμπάει η φωνή στις νότες» φώναξε η Baez σ’ όλους γύρω της, σπεύδοντας λίγο αργότερα να προσθέσει και τη δική της κελαριστή φωνή στο ρεφρέν: « C’ mon people now, smile on your brother, ev’ rybody get together, try to love one another right now»! Δεν είχε ανοίξει καν τα μάτια της η Φλέρυ, όταν ένας νεαρός ήρθε προς τα κει και τράβηξε σχεδόν βίαια την Baez προς τη σκηνή, αγχωμένος με το φεστιβάλ που ουσιαστικά ξεκινούσε.



Ανεβαίνοντας η Baez στο stage, συναντήθηκε με τον Tim Hardin. Φαινόταν σκνίπα. Κρατούσε ένα μπουκάλι ουίσκι στο χέρι και απ’ τον ώμο του κρεμόταν η κιθάρα.«Πήγαινε πίσω ν’ ακούσεις αυτή την Ελληνίδα» του είπε «μας διέλυσε κανονικά σήμερα»! Κι ο Tim άφησε ένα άξεστο ρέψιμο, την αγκάλιασε και τη φίλησε πεταχτά στα χείλη, έτσι για το «good luck», που λένε. Όταν πήγε κι αυτός στο περίπτερο των καλλιτεχνών, ακολουθώντας τη συμβουλή της συναδέλφου της, η Φλέρυ δεν ήταν μόνη της με τον Jerry Garcia, αλλά συνομιλούσε με μία εντυπωσιακή κοπέλα!

 Είχε κι αυτή μαύρα μαλλιά, φουντωτά, ενώ φορούσε ένα ολόλευκο ινδιάνικο ένδυμα. Ήταν η Grace Slick από τους Jefferson Airplane, μάλλον εξουθενωμένη από τις συνθήκες που επικρατούσαν στο Woodstock. Διόλου τυχαίο που προηγουμένως είχε πιάσει τον Tim Hardin και του παραπονιόταν: «έπρεπε να ήσουν κι εσύ στο Monterey, αυτό ήταν φεστιβάλ», σχολιάζοντας στην ουσία πώς πολλά πράγματα είχαν αλλάξει στο χίπικο όνειρο μέσα σε δύο χρόνια, από το Καλοκαίρι της Αγάπης του ΄67 μέχρι το τριήμερο Ειρήνης & Μουσικής του ΄69! «Εσύ και οι δικοί σου φάγατε το LSD για ζαχαρωτό» πετάχτηκε η Φλέρυ, όχι φυσικά σα να την κατηγορούσε, αλλά πιο πολύ σα να της υπενθύμιζε πως βρισκόταν εκεί τη συγκεκριμένη στιγμή κι ήταν το μόνο που είχε σημασία. «Είστε περίεργοι εσείς οι Έλληνες, ιδιοσυγκρασιακοί» απάντησε στη Φλέρυ η Grace κι άρχισε να της λέει μια μικρή ιστορία, για έναν Έλληνα συνθέτη που είχε πάρει Όσκαρ, τον Μάνο Χατζιδάκι, ο οποίος ουδέποτε δοκίμασε LSD, αλλά δεν είχε καλύτερο από το να γυρίζει στις συναυλίες με το βαν του συγκροτήματος. «Γνωρίζεις τον Χατζιδάκι;», ρώτησε η Φλέρυ, «τον λατρεύω και τί δε θα’ δινα για να τραγουδήσω τραγούδια του». Όταν η Grace την ενημέρωσε πώς όχι απλά τον γνωρίζει, αλλά γράφει και μια rock όπερα για τη φωνή της τον καιρό εκείνο, η Φλέρυ της είπε πώς το αξίζει, έχοντας στις αποσκευές της ένα «White Rabbit», ένα «Somebody to love», ένα ολόκληρο Σουρεαλιστικό Μαξιλάρι, απ’ αυτά που άρεσαν στον Μάνο Χατζιδάκι και στον Μίνωα Αργυράκη ν’ ακουμπούν τα κουρασμένα από τις πολλές σκέψεις κεφάλια τους.

   Ένας ομαδικός αλαλαγμός και ένα ασταμάτητο χειροκρότημα υπόδειξε στους πάντες πώς η Joan Baez είχε αρχίσει το πρόγραμμα της. Μα, ακόμη όχι το τραγούδι της. Η Baez προτίμησε να μιλήσει πρώτα στα πλήθη για τον γαμπρό της, τον άνδρα της αδερφής της, της Mimi Farina, ο οποίος βρισκόταν στη φυλακή ως κομμουνιστής. Καθώς η Φλέρυ με τον Jerry Garcia πάντα δίπλα της, την άκουγαν από το πλάι της σκηνής, σκεφτόταν πάλι εκείνη τη δημόσια δήλωση της στην αμερικανική τηλεόραση κατά της χούντας των Ελλήνων συνταγματαρχών, που τόσο είχε εκτιμήσει η Baez! Τότε ήταν που συνειδητοποίησε πώς αυτή κι εκείνη έκαναν ακριβώς την ίδια δουλειά, ασκώντας την κοινή τους τέχνη.       «Έι, που ήσουν εσύ, Janis;» ρώτησε γελαστός ο Garcia ένα παρδαλό κορίτσι, καθώς κατευθυνόταν από το περίπτερο, πίσω από το stage, προς τη μεριά τους. Σερνόταν κυριολεκτικά, κρατούσε ένα μπουκάλι ουίσκι κι αυτή, ίδιο με του Tim Hardin, χαχανίζοντας! «Τι όμορφη φορεσιά» παρατήρησε η Φλέρυ στον Garcia για την κοπέλα που ολοένα και τους πλησίαζε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. «Janis, από δω η Φλέρυ Παπαδαντωνάκη από την Ελλάδα» και μετά «κι από δω η Janis Joplin από το Port Arthur» ήταν αρκετά εκ μέρους του Garcia για τις απαραίτητες συστάσεις. Γέλασαν όλοι, η Φλέρυ λίγο πιο συνεσταλμένα, συνειδητοποιώντας πως είχε απέναντι της τη σπουδαιότερη λευκή ερμηνεύτρια των blues. Κι ας ήταν η Janis μόνο 26 ετών, ενώ η ίδια είχε πατήσει τα 32! «Ελλάδα, είπες;» έκανε η Janis στον Jerry, σχεδόν ενοχλητικά αγενής, συνεχίζοντας το υστερικό μαστουρωμένο χάχανο της! Το διόρθωσε όμως όταν γύρισε αμέσως μετά και είπε στη Φλέρυ: «ξέρεις πως το αγαπημένο μου εστιατόριο στο Σαν Φρανσίσκο λεγόταν Piraeus, my love; Την αράζαμε τακτικά με τους Big Brother, ώσπου ένα βράδυ ήρθε αυτός ο ξενέρωτος ο Dylan, τον τράταρα joint κι αυτός αντί να πει κι ευχαριστώ, ήθελε να μου φέρει την κιθάρα στο κεφάλι»!

Ο Garcia ξεκαρδίστηκε, η Janis το ίδιο, όχι όμως κι η Φλέρυ που αφενός σεβόταν το όνομα και τις ηχογραφήσεις του αγριμιού που της μιλούσε, λάτρευε όμως και τον Bob Dylan σαν τον απόλυτο ποιητή – «Lorca της Αμερικής», τον είχε αποκαλέσει κάποτε. «Θα μας πεις και το Summertime που το σφράγισες;» ρώτησε τη Janis σα να ήθελε να την επαναφέρει στην τάξη με ευγενικό τρόπο. «Δεν παίζουμε απόψε, αύριο βγαίνω εγώ» απάντησε εκείνη και φεύγοντας κατέβασε μια γενναία ρουφηξιά από το μπουκάλι που κρατούσε. «Για την ώρα, χαρείτε τη Joan, τον Arlo και τον Richie! Η μέρα ανήκει στη folk!» φώναξε η Janis, πνίγοντας τα γέλια της και χάθηκε μέσα στο πλήθος. Πόσο θα ήθελε να ανέβαινε κι η Φλέρυ στο stage εκείνη τη στιγμή. Έστω να έλεγε μία στροφή α καπέλα από το Σώπα, όπου να’ ναι θα σημάνουν οι καμπάνες του Θεοδωράκη κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε! Ή το Ω, καλή μου ξανθιά από τους Όρνιθες του Χατζιδάκι και του Αριστοφάνη. Γιατί όχι και το Donna – Donna της Joan Baez ή το Get together των Youngbloods, που τα τραγουδούσε καλά και σίγουρα θα γούσταρε το κοινό! Επιπλέον, αν υπήρχε περίπτωση να τραγουδήσει στο Woodstock, μόνο αυτή τη μέρα μπορούσε να το κάνει! Η προγραμματισμένη εμφάνιση του Ινδού βιρτουόζου του σιτάρ, Ravi Shankar, αλλά και των Incredible String Band από τη Σκωτία, φανέρωνε πως η εναρκτήρια μέρα του φεστιβάλ ανήκε όχι τόσο στη folk, όπως είχε πει λίγα λεπτά πριν η Joplin, αλλά μάλλον στους καλλιτέχνες απ’ όλες τις μεριές του πλανήτη.Κάπως έπρεπε να φτιαχτεί επί τόπου και η δική της συμμετοχή με την παρουσία του John, του ανθρώπου που την έφερε στο Bethel της Νέας Υόρκης και που έπαιζε τουλάχιστον τρία δημοφιλή ελληνικά τραγούδια στην κιθάρα του.       Για την ώρα, όπως πάλι το είχε πει η Janis, χαιρόταν ν’ ακούει την Baez, κλείνοντας ξανά τα μάτια της! Να την ακούει στην ιστορία του Joe Hill που τον πυροβόλησαν στην απεργία, αλλά εκείνος στεκόταν ζωντανός, μιας και δε φτάνουν μόνο σφαίρες για να σκοτώσεις κάποιον! «Να το Γελαστό παιδί των hippies και του Woodstock» γέλασε μέσα της, βρίσκοντας έναν ακόμη λόγο για να ανέβει στη σκηνή ή τουλάχιστον να το προσπαθήσει μέσω του John, που θα μιλούσε στον Lang

Πηγή:  www.lifo.gr

Νέο άλμπουμ από τους RIOT

Unleash The Fire θα τιτλοφορείται το νέο άλμπουμ των  Αμερικάνων heavy metalers που θα κυκλοφορήσει στις 27 Οκτωβρίου από την SPV/Steamhammer σε digipak CD και διπλό gatefold βινύλιο γαλάζιου χρώματος με επιπλέον κομμάτι την ζωντανή εκδοχή του "Thundersteel", καθώς και σε jewel case CD.

TRACK LIST

01. Ride Hard Live Free
02. Metal Warrior
03. Fall From The Sky
04. Bring The Hammer Down
05. Unleash The Fire
06. Land Of The Rising Sun
07. Kill To Survive
08. Return Of The Outlaw
09. Immortal
10. Take Me Back
11. Fight Fight Fight
12. Until We Meet Again
13. Thundersteel (live) (Bonus Track)

OPERATION MIND το νέο όνομα της μπάντας του G. TATE

Μετά από πολύχρονες δικαστικές μάχες με τους Queensryche , O Geof Tate ανακοινώσε επίσημα οτι το σχήμα του θα σταματήσει να υφίσταται ως "Geoff Tate’s Queensryche". Η μπάντα πλέον θα ονομάζεται "Operation Mindcrime"

Ακούστε ένα κομμάτι από το νέο άλμπουμ των WHITE WIZZARD

Οι Βρετανοί doomers ανακοίνωσαν πως θα κυκλοφορήσουν το όγδοο άλμπουμ τους με τίτλο TIME TO DIE.

Θα κυκλοφορήσει κάτω από την ετικέτα της Spinefarm χωρίς όμως να έχει γίνει ακόμα γνωστή η ημρόμηνία διάθεσης του.

Ένα δείγμα από αυτό, και συγκεκριμένα το "I am Nothing"  μπορείτε να ακούσετε στον σύνδεσμο https://soundcloud.com/spinefarmrecords/electric-wizard-i-am-nothing